Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 23 Ιουλίου, από την τραγωδία στο Μάτι, με τους συγγενείς των 102 νεκρών, αλλά και των εκατοντάδων άλλων τραυματιών, να ζητούν την απονομή Δικαιοσύνης.

Όπως τονίζουν στο κάλεσμά τους για τις εκδηλώσεις μνήμης τις οποίες διοργανώνουν σήμερα Σάββατο, «δυνητικά, όλοι είμαστε υποψήφια θύματα μιας καταστροφής, εφόσον οι μηχανισμοί του κράτους δεν μας προστατεύουν, όπως είναι υποχρεωμένοι από το Σύνταγμα και τους νόμους».

Σήμερα θα ψαλούν επιμνημόσυνες δεήσεις μετά το πέρας της Λειτουργίας στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μάτι, στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη στο Νέο Βουτζά, και στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου-Αγίου Θωμά & Αγίου Πορφυρίου, στο Κόκκινο Λιμανάκι.

Οι εκδηλώσεις θα αρχίσουν στις 18:30 του Σαββάτου στο Μνημείο των Θυμάτων, που βρίσκεται στον Νέο Βουτζά.

Θα τελεστεί επιμνημόσυνη δέηση από τον μητροπολίτη Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος, Κύριλλο, ενώ θα ακολουθήσει προσκλητήριο νεκρών, ενός λεπτού σιγή κατά κατάθεση λουλουδιών και στεφάνων. Στην εκδήλωση θα συμμετέχει ο Γιώργος Στρατάκης με το βιολί του.

Από το Μνημείο των Θυμάτων οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση μνήμης θα περπατήσουν στον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο, στο Μάτι, όπου θα γίνει η κεντρική εκδήλωση στις 19:30.

Στις εκδηλώσεις καλούν εκπρόσωποι συγγενών θυμάτων, εγκαυματιών και φορέων από το Νέο Βουτζά, τον Προβάλινθο, το Μάτι, την Αμπελούπολη και το Κόκκινο Λιμανάκι.

Υπενθυμίζεται ότι κατά τη διάρκεια διεξαγωγής των εκδηλώσεων θα ισχύσουν από 19:00 ως τις 22:00 του Σαββάτου κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.

Συγκεκριμένα, η Λεωφόρος Ποσειδώνος και η οδός Κύπρου θα παραμείνουν κλειστές, από την διασταύρωσή τους με την οδό Νικηταρά, μέχρι και την οδό Ίριδος. Τα αυτοκίνητα θα μπορούν να σταθμεύσουν στους δρόμους από τη Λεωφόρο Μαραθώνος έως την οδό Κύπρου και στο «ΝΑΤ», όπως φαίνεται στο ακόλουθο διάγραμμα.

Μέσα σε περίπου μία ώρα, η φωτιά που ξέσπασε στο Νταού Πεντέλης λίγο πριν από τις 17:00 της μοιραίας 23ης Ιουλίου 2018, κατέβηκε προς το Μάτι, αφήνοντας πίσω της 102 νεκρούς, κατακαίγοντας τον οικισμό, το δάσος της περιοχής, κατοικίες, περιουσίες και επιχειρήσεις.

Το κοκτέιλ των υψηλών θερμοκρασιών και των ισχυρών ανέμων, με ριπές που έφταναν τα 10 μποφόρ, έκανε τη φωτιά ανεξέλεγκτη.

Ξεκίνησε, όπως φαίνεται, από την αμέλεια ιδιώτη που προσπάθησε να κάψει ξύλα. Από τη βόρεια πλευρά του χωριού του Νταού και κινήθηκε διαμέσου της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος, προς την Ραφήνα, αρχικά στον Νέο Βουτζά και στη συνέχεια στο Κόκκινο Λιμανάκι και το Μάτι. Λίγο μετά τις 18:00, η φωτιά είχε φτάσει στη θάλασσα.

Μια άλλη μεγάλη πυρκαγιά λίγες ώρες νωρίτερα, στη δυτική Αττική, την Κινέτα, είχε αποδυναμώσει τις δυνάμεις της Πυροσβεστικής στην ανατολική Αττική μια δύσκολη ημέρα με ισχυρούς ανέμους – τα πρώτα οχήματα για την φωτιά στο Μάτι έφτασαν γύρω στις 17:15, σχεδόν μίση ώρα από το ξέσπασμα.

Το πύρινο κύμα αιφνιδίασε κατοίκους, τους λουόμενους και τους παραθεριστές. Πολλοί προσπάθησαν να βρουν καταφύγιο στα αυτοκίνητό τους, αλλά παγιδεύτηκαν και κάηκαν ζωντανοί, όπως χάθηκαν και όσοι επιχείρησαν να φύγουν με τα οχήματά τους. Η επιλογή όμως να μείνει ανοιχτή η λεωφόρος Μαραθώνος, που θα μπορούσε να γίνει μια ζώνη όπου θα σταματούσε η φωτιά πριν φτάσει στη θάλασσα, απέβη μοιραία.

Άλλοι επιχείρησαν να διαφύγουν προς τη θάλασσα μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες με φωτιά, καπνό και υψηλές θερμοκρσίες. Μόνο σε ένα οικόπεδο δίπλα στη θάλασσα παγιδεύτηκαν και χάθηκαν 26 άνθρώποι, ανάμεσά τους αρκετά παιδιά, που βρέθηκαν νεκρά στις αγκαλιές των γονιών τους. Όσοι δεν πρόλαβαν να φύγουν από τα σπίτια τους, βρήκαν και αυτοί τραγικό θάνατο μέσα σε αυτά.

Λάθη έγιναν και από την αστυνομία, που κλήθηκε να διαχειριστεί τη μαζική φυγή εκατοντάδων ανθρώπων που δεν είχαν εύκολη οδό διαφυγής. Αντιφατικές οδηγίες -μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα και τον πανικό της στιγμής- έστειλαν οδηγούς στην φωτιά, αντί μακριά της. Υπήρχε όμως σχέδιο εκκένωσης με επιλεγμένες οδούς διαφυγής ανάλογα και με τις συνθήκες που ίσως θα επικρατούσαν, αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Η εικόνα των εκατοντάδων ανθρώπων στην παραλία, μέσα σε ένα απόκοσμο και τρομακτικό σκηνικό καπνών, αλλά ακόμη και μέσα στην θάλασσα, έχει μείνει στη συλλογική μνήμη. Οι περιγραφές των εκατοντάδων εγκλωβισμένων για συνοψίζονται σε τρεις λέξεις: «καιγόμασταν και πνιγόμασταν». Οι καταγγελίες ότι άργησε να φτάσει βοήθεια από το Λιμενικό ήταν από τη πρώτη στιγμή πολλές. Λίγοι ιδιώτες και κάποια παραπλέοντα σκάφη προσφέρθηκαν να περιμαζέψουν τους εξαντλημένους πριν πνιγούν.

Πότε έγινε γνωστό στις αρχές ότι υπάρχουν θύματα και πόση ώρα χρειάστηκε για να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος των απωλειών μεταξύ των πολιτών και πότε ακριβώς ενημερώθηκε η κυβέρνηση;  Η εικόνα για αυτό πήρε κάποιες ημέρες να ξεκαθαρίσει, αλλά φαίνεται ότι πριν από τα μεσάνυχτα υπήρχε ήδη η εικόνα ότι υπήρχαν δύο νεκροί για να ανακοινωθεί λίγο αργότερα ότι είναι τουλάχιστον 20 – και μετά να φτάσουν τους 50 και μετά να ανέβουν και άλλο.

Η φωτιά έσβησε τελικά έχοντας κάψει 12.600 στρέμματα. Η επόμενη ημέρα δεν αποκάλυψε μόνο το δράμα των απωλειών (πάνω από 20 άνθρωποι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, βαριά τραυματισμένοι οι περισσότεροι από εγκαύματα), αλλά και τις τραγικές ιστορίες πίσω από κάθε θάνατο: πατέρας, γιος και κόρη που χάθηκαν λίγα μέτρα από τη σωτηρία, οι δίδυμες αδελφούλες που πέθαναν με τη γιαγιά τους, οικογένειες που έμειναν μισές, επιζώντες που δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν όσους εκλοιπαρούσαν για βοήθεια.

Η Δικαιοσύνη που ανέλαβε την υπόθεση δεν έχει ολοκληρώσει το έργο της – ο όγκος των υποθέσεων και των προσφυγών είναι απλά πολύ μεγάλος- αλλά δεν έχει αρχίσει ακόμη το έργο της ανάταξης της περιοχής πάνω σε ένα νέο σχέδιο, για να  μην υπάρξει νέο Μάτι. {https://www.protothema.gr}